Miami Design District Store

Yüzyıl ortası Modernizmin belirgin bir parçası olan Brezilya mobilya tasarımı (1945-1970), Latin Amerika ile Avrupa, özellikle de İtalya arasında benzersiz bir kültür alışverişinin simgesi, eski dünyayla yeni dünyanın birleşimidir. Kuzey Amerikalı ve Avrupalı modellerin kısıtlayıcı geleneklerinden kaçınan Brezilya’ya özgü tasarım; göçmen estetik ve tekniklerini yerli malzemeler, Afrika etkileri ve folklorik zanaatlarla birleştirerek yumuşak konturlara, organik çizgilere ve malzemenin duyumsallığına odaklanır. Brezilya’da tropikal ortamın özel gerekliliklere uyarlanan ve ağırlıklı olarak yerel jakaranda ağacının (Brezilya’ya özgü bir çeşit pelesenk ağacı) kullanıldığı bu tasarımlar, klasik Modernizme yeni bir bakış, şaşırtıcı bir görüş açısı, akımın ilke ve temellerinin yepyeni bir yorumunu sunar.

Bunun sonucu olan benzersiz ve belirgin tasarımlar, biçimsel ve düşünsel yapılarının hafifliğiyle karakterize edilir. Hem fiziksel hem de zihinsel açıdan rahat biçimler, şeklin gücünü ve doğruluğunu malzemenin duyumsallığı ve dokunsallığıyla birleştirerek yakınlık hissi uyandırır. Tasarımların, referans ve malzemeleri özgürce birbirine karıştıran bir yapıları ve doğasındaki geleneklere karşı çıkan, alışılmışın dışında bir yaklaşımları vardır. Karşıtlıklardan ve çelişkilerden oluşur; alışılmadık olan da bir ahenk yakalarlar. Felsefi açıdan bu parçalar, özünde Prada’dır.